Lenina in New York

Gepubliceerd op

Lenina Ungari, vierdejaars student Scenario, ging, met een beurs van de AHK, naar New York om te werken aan haar scenario. Lees hier haar verslag.

Lenina Ungari, vierdejaars student Scenario, ging, met een beurs van de AHK,  naar New York om te werken aan haar scenario. Lees hier haar verslag. 

Voor mijn vierdejaars speelfilmscenario ben ik naar New York afgereisd om daar aan het scenario te schrijven. Het verhaal speelt zich af in Italië, niet in de Verenigde Staten en in de natuur, niet in een stad als New York die ook wel de “concrete jungle” wordt genoemd. Maar ik schrijf fictie en de dingen om mij heen krijgen altijd een vertaalslag om überhaupt een eigen leven te krijgen in het verhaal.

Maar waarom dan toch naar New York? Mijn bezoek aan de stad die nooit slaapt, de mensen die ik ontmoet heb en de dingen die ik zag hebben wel degelijk invloed gehad op het scenario. Ik vroeg filmmaakster Sara Driver mij te coachen bij de tweede versie. Haar werk spreekt mij aan omdat er twee elementen inzitten die ook in mijn verhaal belangrijk zijn. Allereerst gaat haar werk over het leven van alledag, over normale mensen die ogenschijnlijk over niets praten terwijl het over allès gaat. Het tweede belangrijke punt is dat ondanks haar realisme in karakters, er bovennatuurlijke elementen in haar verhaal voorkomen. Mijn speelfilm past ook in dit genre: ‘magisch realisme’.

De grootste les was wellicht de aanpak van mijn coach. Ze is een ervaren scenarist maar vooral filmmaakster. Vier jaar scenariostudie aan de Filmacademie en vele dramaturgische boeken later, was haar visuele aanpak een frisse wind. Vóór mijn bezoek had ik de eerste versie geschreven en wist ik dat er vele dramaturgische problemen in het scenario aanwezig waren; een bijna ontbrekende spanningsboog, een ééntonige relatie tussen de personages, de opbouw binnen de scènes en de herhaling daarvan maakten dat er veel aan moest gebeuren. Maar in plaats van tekeningen, analyses en grafieken van de structuur te maken, gingen we te werk vanuit het visuele van de scène. Wat zien we? Wat gebeurt er? Scène voor scène hebben we herschreven en ondertussen werden de problematische scènes automatisch verbeterd.  Het voordeel van deze methode was dat het heel organisch voelde, maar ook dat sommige dingen die in de klassieke dramaturgie niet passen, in dit scenario wel een plek kregen.

Mijn bezoek aan New York moest bovendien mijn geest voeden. Ik wilde dat mijn vierdejaars scenario een visuele film zou worden die gebruik maakt van andere kunstvormen zoals: poëzie, fotografie en beeldende kunst. Mijn vele bezoeken aan musea hebben het visuele aspect van het scenario versterkt. Dus ook al komt New York niet in het verhaal voor en zijn er filmmakers over de hele wereld die hadden kunnen helpen, de inspiratie verkregen door Sara en de Kunsten in New York zitten nu onlosmakelijk in het scenario verwerkt. Zonder deze reis had de laatste versie van mijn scenario er nooit zo uit gezien.

 

Ook plannen om naar het buitenland te gaan?
Dit is het eerste verslag van studenten die een periode naar het buitenland konden met een beurs van de AHK. 

De Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten heeft een eigen beurzenprogramma voor studenten die tijdens hun studie een korte periode willen studeren of stage lopen in het buitenland: het Internationaliseringsfonds. Ga naar Myahk voor meer informatie of kom langs bij Nicolette Jongkind, coördinator Internationalisering.

Delen