Samen met acht mannen studeert Eva Heinsbroek dit jaar als enige af als cameravrouw. "Het gaat lang niet alleen om de techniek, het is juist heel creatief werk." 

Er ging een studie Filmwetenschappen en een vooropleiding Licht aan vooraf voordat Eva zich achter de camera begaf. Maar eenmaal op de Filmacademie werd ze gegrepen door de kracht van het beeld en de creativiteit waarmee je als cameravrouw (of man) je publiek emotioneel kunt bespelen. "Veel mensen buiten de filmwereld denken dat je de camera gewoon ergens neerzet en vangt er zich voor de lens afspeelt, maar het tegengestelde is waar. Camerawerk is heel creatief; je kunt de gevoelens van de kijker door jouw keuzes manipuleren en deze zo het verhaal in trekken." 

Op de Filmacademie word je opgeleid om het camerawerk voor zowel fictiefilms als documentaires te kunnen draaien. "Bij documentaire ga je anders te werk dan bij fictie. Waar je bij fictie bijvoorbeeld goed van te voren kunt plannen wat voor camera-bewegingen je gaat maken, is dat bij documentaire minder voorspelbaar. Zo moet je goed luisteren waar het gesprek heen gaat en daar met de camera op inspelen. Je wilt geen belangrijke momenten missen. Daarbij hebben de keuzes in de shots die je maakt veel invloed op het verhaal. Een close-up kan bijvoorbeeld een bepaalde uitspraak van iemand heel belangrijk of dramatisch maken. Maar ook de technische instellingen hebben hier invloed op. In mijn eindexamen fictiefilm - over de band tussen een meisje en haar vader - heb ik bijvoorbeeld met een hoge sluitertijd het beeld van een scène scherper en harder gemaakt. Op dat moment in de film voelt het meisje zich erg onveilig en ik heb geprobeerd dit gevoel te versterken door het camerawerk opgefokt te laten aanvoelen. Daarbij hebben we ook het licht een vieze geel-groene kleur gegeven. Het is voor een onwetende kijker onopvallend, maar het haalt hopelijk toch een bepaald gevoel naar boven. Als cameravrouw heb je een belangrijke rol als het gaat om de aandacht van de kijker. Ik kijk zelf vaak naar het camerawerk van films - maar als het echt goed is gedaan, vallen mij die trucs ook niet meer op."

En dat zijn net de aspecten van het vak die Eva zo aanspreken. Ze schreef er zelfs haar scriptie over. "Ik bewonder de films van regisseur Wong Kar-Wai. Samen met zijn vaste cameraman Christopher Doyle brengt hij heel mooi het tijdsverloop in scènes in beeld. Zo passen ze camera- en montagetechnieken toe waardoor het lijkt alsof de tijd zich sneller of juist langzamer afspeelt en gaan ze bijvoorbeeld bij een scène waarin ze laten zien dat een personage in slaap valt bijna ongemerkt tijdens het shot over in slow-motion. Dat vind ik heel sterk." 

Voor cameravrouwen in spé heeft Eva nog een tip. "Laat je niet tegenhouden door de verwachtingen die je hebt. Ik denk dat veel mensen cinematografie bestempelen als typisch mannenwerk - maar dat is niet zo. Er zijn nog niet veel voorbeelden van cameravrouwen en dat houdt het verschil ook in stand. Maar ik zie wel dat er steeds meer animo is - komend jaar beginnen dan ook voor het eerst drie vrouwen met de opleiding cinematografie aan de Filmacademie.