Vaak beginnen succesverhalen op een zolder of in een schuurtje. Dat van Rolf te Booij is daarop geen uitzondering. In de kelder van zijn ouderlijk huis in ’S-Herenberg maakte hij als jongetje poppen en maskers van latex. Via Facebook werd hij door studenten van de Filmacademie gevraagd om mee te werken aan een film. Inmiddels lonkt een internationale carrière als special make-up artiest. 

Schotwonden, messteken, een loslatende huid… Het is een doodnormale werkdag voor Rolf. In zijn atelier in een oude kauwgomballenfabriek in Amsterdam-Oost werkt hij aan een opdracht voor de politieacademie. “Oefenwonden, voor agenten in spe. Gewoon van siliconen. Heb je een sterke maag?” vraagt hij nonchalant. Hij laat een boek van de politie zien met voorbeelden van wonden. Echte wonden van echte mensen. “Ik bestudeer alles nauwkeurig. Een schotwond in het hoofd heeft een hele specifieke, driehoekige vorm. En als de kogel van dichtbij is afgeschoten is de wond anders dan van veraf. Een beetje luguber, maar het gaat om de details. Vervolgens maak ik een mal van klei en giet daar siliconen in. Daarna verf ik het zo realistisch mogelijk.”

Het politieklusje doet Rolf tussendoor. Hij komt om in het werk. Begin dit jaar stond hij nog te schminken in kastelen en op een bevroren meer in Oekraïne. “Voor de trailer van een Amerikaanse videogame. Die wordt in real life opgenomen. Ik heb de special make-up van de acteurs verzorgd en daarnaast ook pakken en maskers gemaakt. Een droomklus. Veel trailers van games worden tegenwoordig in het echt gefilmd. De visuele effecten zijn te realistisch geworden denk ik. We weten dat het nep is en dat haalt een stukje van de magie weg. Visuele effecten kunnen heel veel toevoegen maar het moet niet overheersen.”

De meeste inspiratie haalt Rolf dan ook uit de klassiekers. “En dan met name Star Wars. Dat was echt de ‘golden age’ van de special make-up. Er werd van alles gemaakt en maar weinig met de computer. Daarnaast is het ontwerp van een Stormtrooper nog altijd onveranderd. Dat is toch cool? Als klein jongetje ging ik in een Yoda-pak naar het schoolfeest en maakte zijn hoofd na van latex. In mijn dorp was ik altijd die rare gast die met poppen en maskers bezig was. Nu word ik er onthaald als een soort ster. En zowat iedereen volgt me op Facebook en Instagram.

Geregeld wordt hem gevraagd waarom hij nog studeert. Hij heeft immers genoeg werk. “Maar de Filmacademie voelt echt als een familie. Het is samen uit samen thuis. Ik heb zelfs al klussen afgezegd omdat ik bezig was met een schoolopdracht. Ik geef sinds kort ook les aan derdejaarsstudenten in het maken van maskers. Ontzettend leuk om te doen.” Toch kan hij niet wachten om straks na zijn afstuderen los te gaan. “Ik heb mezelf als doel gesteld dat ik binnen vijf jaar aan een Star Wars film ga meewerken. Er wordt namelijk weer geproduceerd.”