Anne Barnhoorn over haar ambities in het schrijversvak

Anne Barnhoorn studeerde af aan de Filmacademie in 2008, richting Scenario. Sindsdien vliegen de schrijfaanbiedingen haar om de oren: Anne schreef onder meer het scenario voor de NTR-Kort!-film Kansloos en voor de speelfilm De ontmaagding van Eva van End, die in première ging tijdens het filmfestival van Toronto. Was dit alles een eitje? “Sommige projecten gingen goed en voorbeeldig, anderen met vallen en opstaan.” Maar dat maakt Anne niet minder ambitieus.

Anne is ook als gastdocent verbonden aan de Filmacademie. 

In de vier jaar dat je bent afgestudeerd, heb je heel wat bereikt. Alles volgens plan?
“Het enige doel dat ik had was voor mijn dertigste een Gouden Kalf winnen. Ik ben nu dertig… Ik dacht dat ik heel wat wist toen ik van school kwam, ik wilde ‘Kortjes’ en One Night Stands indienen en realiseerde me: shit man, ik weet helemaal niet hoe dat moet! Met vallen en opstaan kwam ik erachter hoe je met producenten werkt, hoe het sluiten van contracten gaat, dat het maken van een speelfilm op zijn minst drie jaar duurt en dat ik mijn verwachtingen moest bijstellen.” 

De weg van een beginnend scenarist gaat dus niet over rozen? 
“Nou, net na mijn afstuderen in 2008 diende ik een One Night Stand in met regisseur Michiel ten Horn die direct werd uitgekozen, evenals ons ‘Kortje’ Zwemparadijs. Best een goede start, ik heb het hele Deltaplan afgelopen, niet gepland maar wel keurig volgens het boekje. Daarnaast heb ik series ontwikkeld die geklapt zijn, toneelstukken waarbij ik op vreemde wijze van het project afgebonjourd werd.. Sommige projecten gingen goed en voorbeeldig, anderen met vallen en opstaan. Maar sinds ik van school af ben, heb ik niks anders hoeven doen dan schrijven om van te leven. ”

Heb je een tip voor andere starters in het schrijversvak?
“Neem een agent, en laat die al je contracten regelen! Ik zit bij Henneman Agency.”

En qua schrijven, hoe ga je te werk?
“Ik hou van verhalen die over mensen gaan, over hoe mensen met elkaar omgaan. Mijn grote voorbeeld is Todd Solondz van Happiness en Welcome to the Dollhouse, die films zijn zo gitzwart als maar kan, en ik hou ervan als iets heel grappig is en je tegelijkertijd denkt ‘ah gênant, ik mag hier eigenlijk niet om lachen’. Inspiratie vind ik in alledaagse dingen, ik luister de hele dag af. De leukste dialogen hoor je naast je in een café.”

Waarin kunnen we de dialogen die je op dit moment verzamelt terugzien?
“Ooit lijkt het me te gek om een knaller van een hit te schrijven voor Amerika, maar voorlopig kan ik hier schrijven wat ik wil. Ik ben bezig met een boek, met een remake van de Belgische film Hasta la Vista!, met een nieuwe aflevering voor Van God Los en met een vervolg op Zwemparadijs, Later lach je erom, samen met scenarist Lotte Tabbers. Voor mijn 32ste wil ik een Gouden Kalf winnen."