Je eigen stem vinden is als scenarist het belangrijkste
Interview met Rogier de Blok, scenarist in hart en nieren
Rogier de Blok is afgestudeerd aan de Filmacademie in 2005, richting Scenario. Een scenarist in hart en nieren, want naast het schrijven van scenario’s zet deze schrijver, van onder andere de speelfilm My Life on Planet B, zich ook actief in voor het scenaristenvak. “We moeten een betere balans tussen arthouse en commercieel vinden.”
My life on Planet B won de MovieSquad Award van de jongerenjury tijdens het Nederlands Film Festival (NFF). Blij mee?
"Heel blij mee omdat de film precies voor die doelgroep is gemaakt. Iván López Núñez en ik zijn allebei kritisch en zien dingen die beter hadden gekund. Maar voor een eerste speelfilm is ‘ie heel goed geworden. We wilden iets fris en nieuws maken en daar zijn we denk ik in geslaagd. My life on Planet B is een mix van verschillende genres: highschool, B-movie, coming-of-age, tragikomedie en kitchen sink drama.”
Regisseur Iván López Núñez en jij schreven samen het scenario. Hoe ging dat?
“Ik denk dat we alle stadia van het scenarioschrijven hebben doorlopen: samen dingen bespreken in het begin, samen scènes uitwerken, omstebeurt een maand schrijven… ik heb nog nooit zoveel tijd besteed aan een scenario. Je zou denken dat met z’n tweeën schrijven sneller gaat, maar in de praktijk merk ik dat het vaak eerder twee keer zo lang duurt. We hebben er uiteindelijk over een periode van 2,5 jaar aan gewerkt.”
2,5 jaar… Realiseren mensen zich dat scenarioschrijven zo lang kan duren?
“Scenario is in Nederland heel lang gezien als iets dat je erbij doet. Dat wordt al minder, maar er zijn nog steeds dingen die moeten gebeuren: scenaristen moeten betere scenario’s schrijven, maar ook moeten er betere vergoedingen komen. Een scenario van internationaal niveau schrijven kost twee jaar, maar we worden betaald voor één. Zo halen Nederlandse scenario´s zelden meer dan een zeven, tenzij je een extra jaar voor nop schrijft.”
Kan de Filmacademie, richting Scenario, daarin iets betekenen?
“Zeker. Het is cruciaal dat er een opleiding is voor scenaristen. Studieleider Hans Heesen nodigt tegenwoordig ook gastsprekers als Freek de Jonge en Wim T Schippers uit om vanuit hun discipline te komen vertellen. Wat ook goed zou zijn is de meer filosofische kant van het schrijversvak aan bod laten komen: hoe vind je jouw eigen stem? Je eigen stem vinden is als scenarist het belangrijkste.”
Vervolgens moet die ‘eigen stem’ wel door publiek worden gehoord…
“In het vinden van een betere balans tussen arthouse en commercieel lopen we achter op andere kleine landen, zoals België met films als Rundskop of Denemarken met A Royal Affair. Zij durven en kunnen groot te denken. Ooit hoop ik een film in de hoofdcompetitie van Cannes, Berlijn of Venetië te krijgen, dat is al sinds 1976 geen enkele Nederlandse auteur gelukt. Als jouw film voor de hoofdcompetitie van één van die festivals is geselecteerd, dan bereik je automatisch een groter publiek.”