Films maken is verhalen vertellen. Verhalen die zich afspelen in een omgeving; een fysieke locatie of een filmset waarin een bepaalde plek wordt nagebootst of gecreëerd. Dit laatste gebeurt steeds vaker met behulp van computertechnieken. In real-time storytelling, sinds dit jaar een specialisatie in het IMVFX-curriculum, gebruik je de nieuwste technieken om verhalen te visualiseren voor films, games en andere (interactieve) videotoepassingen. Jilt van Moorst, docent aan de Filmacademie, loodst je door trends in dit voortdurend vernieuwende vakgebied.

Ter plekke visualiseren
Jilt: “Real-time storytelling is het tegenovergestelde van traditioneel films maken. Real-time is wat er op de set gebeurt als de camera loopt. Het maken van visual effects is vaak een langdurig proces; soms wordt er weken, plaatje voor plaatje, gerenderd om uiteindelijk een stukje van 10 seconden te creëren. Een kostbaar proces dat efficiënter verloopt als je voor of tijdens het draaien kunt ‘testvisualiseren’ hoe een shot eruit komt te zien. Het Centre of Expertise (samenwerking van de HvA en de Filmacademie) onderzoekt hoe je je bijvoorbeeld met game engines in real-time in een virtuele filmset kunt bewegen.”

Slim gebruik van game engines

“Stel je voor dat de brandblusser een acteur is en je die real-time in de virtuele omgeving kunt zien. Dan kun je allemaal dingen laten gebeuren die in een echte studio nooit plaats kunnen vinden, zoals het maken van vuur. Met slim gebruik van game engines kun je de regisseur en de cameraman al voordat ze op de set staan bij een shot betrekken en demonstreren wat werkt en wat niet. Staat er in de framing bijvoorbeeld een boom in de weg, dan moet je dat aanpassen voordat er wordt gedraaid. Een volgende stap is het ontwikkelen van tools waarmee je die boom door kleine manipulaties ter plekke op de set kunt verplaatsen.”

Motion Capture Systeem: elk plaatje klopt
“In de studio’s van de Filmacademie staat een motion capture systeem opgesteld waarmee je in real-time karakters en objecten kunt aansturen en animeren. Ook maken we gebruik van een virtuele camera, een camera met daarbovenop een klein cameraatje die gericht is op het plafond waar allemaal kleine markers hangen. Daardoor snapt het computersysteem altijd waar camera is en hoe die georiënteerd is.”

Storyworlds - overal verhalen vertellen
“Stripverhalen, bioscoopfilms, merchandise, televisie, een pretpark, enz. zijn allemaal met elkaar verbonden. De afbeelding van Disney uit 1957 toont één van de voorlopers van de grote storyworlds zoals we die nu kennen. De storyworld rond Iron Man, waarin filmdeel 1,2, 3, de games en andere platforms met verhalen over superheld Tony Stark parallel worden ontwikkeld, is daar een actueel voorbeeld van. De filmindustrie en de game-industrie komen steeds dichter bij elkaar, wat betekent dat je als real-time storyteller zowel aan een film als aan een game kan werken en breed inzetbaar bent.”

Real-time storytelling is een specialisatie die voortdurend in ontwikkeling is. De Filmacademie past het curriculum dan ook regelmatig aan en onderzoekt de nieuwste technieken in het Centre of Expertise.

Bekijk Jilt van Moorst op Tumblr om de nieuwste technieken in de praktijk te zien.


Tekst: Marie-Paule Fritschy, www.marie-paule.nl