Jurgen en Jesper maakten als één van de eersten ter wereld een game die je kunt spelen in de Virtuele Realiteit. Meer dan 100.000 mensen speelden hun spel - van Korea tot de VS. Nu hebben ze samen een nieuwe - nog 'veel ziekere' game bedacht en spelen daarmee ook gelijk de Filmacademie uit. 

Jurgen: "Twee jaar geleden lanceerden we het spel The Cubicle - een soort 'Black Mirror' idee waarbij het leven een kantoor is en alles om je heen langzaam smelt. We brachten het op dezelfde dag uit als de HTC VIVE - toen de nieuwste Virtual Reality bril. Iedereen die zo'n bril wist te bemachtigen vond ook de weg naar ons spel. We komen nu nog steeds filmpjes tegen van Aziatische bloggers die het spelen en er vervolgens van alles over roepen." 

Jesper: "Dat succes heeft ons gemotiveerd om verder te gaan met VR-games. Daar valt namelijk echt nog veel terrein te winnen. Meestal wordt een normaal 2D spel omgezet zodat je het ook in VR kunt spelen. Daarmee benut je de potentie van VR niet optimaal. Daarnaast werken we hier op school met de aller ziekste computers waarmee we onze gekste fantasieën in VR kunnen omzetten. Het is hier echt een speeltuin."

Jurgen: "Het afgelopen jaar hebben we gewerkt aan ons afstudeerproject - 'Sam & Dan Floaty Flatmates'. Het spel gaat over een stad die onderwater loopt en er zijn nog maar twee overlevenden; Sam en Dan. Een hippie en een zakenman. Ze zitten allebei vast in hun woonkamer die maar net bovenwater uitkomt. Door samen te werken in het spel kun je een brug bouwen en ontsnappen in een bootje. Het vette is dat het niet uitmaakt waar de twee spelers zich bevinden. Je kunt bijvoorbeeld vanuit de Filmacademie spelen met iemand in Korea." 

Een brug tussen virtueel en echt
Als twee goden hebben de twee j's in een jaar tijd een hele wereld gebouwd. Er zitten veel details in het spel. Zo kun je je medespeler opbellen om signalen aan elkaar door te geven. Je hebt ook een pijl en boog waarmee je verkeersborden kapot kunt schieten. Met de brokstukken bouw je vervolgens de oversteek. Als je voet zet in deze virtuele plek kun je wel begrijpen dat deze jongens er minstens 14 uur per dag aan hebben gewerkt - een jaar lang. Is er dan nog wel een duidelijke grens tussen de 'echte' wereld en de virtuele? 

Jesper: "Het grappige is dat we al het geluid in het spel zelf in elkaar hebben geknutseld in de echte wereld. We hebben een dag lang het gekrijs van meeuwen opgenomen op het strand en ik heb met m'n kop in een bak met water gehangen om het geluid van een bootje na te doen. En heb je die piepende hijskraan gehoord? Dat is een oude prullenbak."

Jurgen: "We hebben wel eens vergaderd in de virtuele wereld - gewoon vanuit huis. Het is heel realistisch omdat de bewegingen die je maakt in de echte wereld worden overgenomen door je virtuele personage. Als je iets uitlegt kun je dus handgebaren gebruiken. Ik dacht toen wel; wow, in wat voor futuristische wereld leven we? Als je dan je bril weer afzet is het vaak wel even wennen. Je moet echt landen."

Jesper: "Vanaf volgend jaar willen we samen een bedrijfje oprichten. We vullen elkaar goed aan namelijk; Jurgen maakt alle tekeningen en 3D modellen en ik zet die vervolgens in het spel en maak het interactief.
Ik denk dat VR de komende jaren steeds groter gaat worden. En dat het langzaam gaat mengen met de echte wereld. Je kunt nu al virtuele objecten in de echte wereld projecteren, met een speciale bril of lens. Wie weet projecteer je straks gewoon een laptop op je bureau. Of een gitaar. Ja, houd je maar goed vast. Want het gaat ontzettend snel."