Elvira Porcedda

De Italiaans-Indonesische Elvira groeide op met een voorliefde voor alles wat met subculturen en beeldvorming te maken had. Nadat ze in 2014 haar fotografie-opleiding afrondde, meldde ze zich aan voor de opleiding Scenario aan de Filmacademie. Dit ging gepaard met een missie om verhalen te vertellen die een reflectie zijn van het multiculturele Nederland waarin ze opgroeide. 
Met (schrijf)partner in crime Perla Vita Beerens, schreef ze in haar tweede jaar twee korte coming of age films; Pinky Promise (2017, Loïs Dols de Jong), tienermeisjes die beseffen dat ze elkaar los moeten laten tijdens een overval. En 21e (2017, Max Everett), tienermeisjes die beseffen dat ze elkaar los moeten laten tijdens een zombie apocalypse. Het jaar erop schreef het duo de korte stop-motion animatie Swimming to the Moon (2018, Madeleine Homan), waarin een dromerige jongen worstelt met de afkeuring van zijn vader en de liefde voor zijn nieuw gevonden geloof. Hetzelfde jaar schreef ze haar eerste solo film, de fragmentarische korte roadmovie Run Baby Run (2018, Timo Ottevanger). Hierin volgen we een Bonnie & Clyde stel in hun zoektocht naar ultieme vrijheid.
In haar laatste jaar wil Elvira haar fascinatie met het coming of age genre verder onderzoeken. Ze studeert af met een lange sci-fi film over een oude vrouw die het gevoel van een specifieke zomer uit haar jeugd opnieuw probeert te vangen. Daarnaast schrijft ze een serie over drie Aziatische vriendinnen die in een kleine stad in het oosten van het land opgroeien - een verhaal dat losjes is geïnspireerd op haar eigen jeugd, maar dan verteld door een magisch realistische lens.