Shriejan Paudel
Shriejan liep stage bij HALAL film & photography.
Wat is je beste herinnering aan de filmacademie?
Dat zijn de gesprekken die ik tijdens de ontwikkelingsfase heb gevoerd. Vanaf de derdejaars film ben je als regisseur vanaf het begin betrokken bij de ontwikkeling van het verhaal. Ik heb geleerd dat de samenwerking tussen regisseur en scenarist zo ontzettend belangrijk is. Ashanti Vreden heeft zowel mijn derdejaars film als afstudeerfilm geschreven. De samenwerking met haar ging heel goed en daarom houd ik daar goede herinneringen aan over. Vooral de momenten dat we samen gingen wandelen. We hebben alle soorten weer omstandigheden getrotseerd: sneeuw, regen, zon noem maar op. Deze wandelingen zijn erg belangrijk geweest voor de films die wij gemaakt hebben. Veel is namelijk ontstaat tijdens die wandelingen. Ik vind het belangrijk dat de gesprekken niet alleen over de film gaan. We praten ook over het leven en delen ervaringen met elkaar. Dit levert veel input op voor de film die wij dan maken. Het heeft er ook voor gezorgd dat we goed bevriend zijn waardoor het veilig voelt om ons kwetsbaar op te stellen. Ik hoop daarom ook nog veel films en wandelingen met haar te mogen maken.
Wat was de grootste verrassing van de afgelopen vier jaar?
Als je aan het begin van het eerste jaar tegen mij had gezegd dat mijn afstudeerfilm over drie meiden zou gaan waarvan één transvrouw, dan had ik je nooit geloofd. En toch is het wel zo en daar ben ik best trots op. Ik ben volwassener geworden en veel ruimdenkender.
Op welk project ben je het meest trots?
Er is geen specifiek project waar ik het meest trots op ben. Waar ik het meest trots op ben is de ontwikkeling die ik heb doorgemaakt. Ik ben meer in mijzelf gaan geloven. Niet alleen als filmmaker maar juist vooral als persoon. Ik weet waar ik voor sta en wie ik wil zijn in het leven. Dat geeft echt een bevrijdend gevoel en versterkt mijn visie als maker dat iedereen moet kunnen zijn wie zij zijn. Ik ben trots dat ik mezelf heb geaccepteerd zoals ik ben en daar haal ik ontzettend veel kracht uit. In de film Para heb ik geprobeerd te visualiseren hoe rot het intern met mij ging maar dat ik uiteindelijk gewonnen heb van de negatieve gedachtes.
Ook ben ik trots dat ik mezelf steeds opnieuw uitdaag. Mijn films zijn geen typische filmacademie films waarin alles zo klein en subtiel mogelijk moet zijn. Ik houd ervan om mijzelf elk project opnieuw uit te dagen en daarom ga ik bepaalde vormkeuzes of stijlen niet uit de weg. Zo ben ik erg blij dat ik een zwarte komedie heb gemaakt, Het Prikkeldraad van Karim, waarin ik een verhaal vertel over een Palestijnse en Israëlische buurman. En dat ik met mijn afstudeerfilm Viral een wereld heb kunnen creëren waar ik met een luchtige toon kenbaar wil maken dat we niet meer hoeven te zwijgen over racisme. Misschien ben ik hier toch stiekem het meest trots op omdat ik meer in mezelf ben gaan geloven waardoor ik me ook oprecht durf uit te spreken tegen racisme.
Welke wijze woorden hebben het meest indruk gemaakt?
Dat zijn de lessen van Eyal Sivan. Hij geeft eigenlijk les aan de master opleiding maar in mijn tweede jaar kregen wij les van hem. Op dat moment zat ik nog in de knoop met mijzelf en kon ik niet goed bij mijn gevoel komen. Zijn lessen gingen er juist over dat je vanuit jouw gevoel werkt en gebruik maakt van jouw eigen ervaringen. Het kwam erop neer dat je jouw gevoel naar buiten moet ‘echoën’ omdat je alleen zo jouw gevoel kan overbrengen op een ander. Dit gaat dan over de samenwerking van mij met de acteurs en mijn crew maar ook over hoe de kijker mijn film gaat ervaren en het gevoel dat ik wil overbrengen. Deze lessen zijn enorm belangrijk geweest voor mijn persoonlijke ontwikkeling omdat ik na deze lessen beter begreep hoe ik met mijn gevoel aan de slag moest gaan.
Wat is het leukste aan jouw vakgebied?
De ontdekkingsreis die ik steeds opnieuw moet maken. Ook al weet ik heel goed wat ik wil vertellen, het blijft elke keer opnieuw een ontdekkingsreis. Het is alsof ik een eigen universum aan het creëren ben en goed onderzoek moet doen hoe ik dit universum wil weergeven. Elke keus die ik maak heeft invloed op het verhaal. Een verantwoordelijkheid die ik graag op me neem. Ik vind het heerlijk om bij elke stap van het proces betrokken te zijn en te zien hoe de film steeds groeit: van idee tot eindproduct.
Waar haal je inspiratie uit?
Film gaat over het leven en daarom is het leven een groot inspiratie bron voor mij. Ik kijk graag om mij heen. Wat ik altijd een mooi gedachte vind is dat iedereen zijn eigen verhaal schrijft en de hoofdpersoon is van zijn/haar eigen leven. Iedereen reageert op basis van zijn/haar ervaringen en daarom is iedereen uniek. Niemand heeft letterlijk hetzelfde meegemaakt als jij. Het zal altijd net anders zijn geweest of de gebeurtenissen vonden plaats in een andere volgorde. Met dat in mijn achterhoofd kijk ik vaak naar mensen om mij heen. Hoe zij bijvoorbeeld reageren op bepaalde situaties en wat hun houdingen zijn. Het kan veel vertellen over een persoon en dit helpt mij ook heel erg wanneer ik nog zoekende ben naar mijn personage.
Mijn verleden is ook een rijke inspiratiebron voor mij. Lang begreep ik de wereld niet en kende ik mijzelf onvoldoende. Dat waren soms echt pittige jaren maar ben trots dat ik daar doorheen ben gekomen. Mijn eigen leven zal ik niet zo snel verfilmen maar ik haal door mijn eigen ervaringen genoeg inspiratie. Vroeger kon ik bijvoorbeeld niet zo goed naar bepaalde situaties kijken. Ik begreep het niet, drukte problemen weg en bleef in de automatische piloot stand. Nu met terugwerkende kracht begrijp ik bepaalde situaties waarin ik zat beter en realiseer ik me hoe erg ik worstelde met racisme. Ik kan natuurlijk niet een tijdmachine in om de kleine Shriejan te vertellen dat alles uiteindelijk wel goed zal komen. Ik kan wel films maken waarin ik mijn ervaringen kan delen waarmee ik hopelijk andere mensen kan inspireren.
Ik praat graag. Het is gezellig maar ook altijd gratis inspiratie voor een filmmaker. Ik heb gemerkt dat wanneer ik mezelf kwetsbaar durf op te stellen dat andere dat ook doen. Hierdoor kan je echt diepe gesprekken voeren en veel leren over het leven en perspectieven van andere. Dat geld ook voor muziek. Ik laat me graag inspireren door artiesten, met name rappers. Commerciële hiphop verpesten het beeld van waar rap eigenlijk echt voor bedoeld is. Voor in de eeuwigheid grootheden Tupac en Biggie inspireren mij natuurlijk. Maar ook rappers van deze tijd. Nederlandse rappers als Fresku en Ismo bijvoorbeeld. Vooral bij Ismo zegt men dat hij alleen schreeuwt. Het klopt, hij is rauw, puur en ik snap dat het voor vele niet hun smaak is. Maar luister eens goed naar WAT hij eigenlijk zegt.
Tot slot zijn mijn ouders en mijn lieve vriendin Amina hele belangrijke inspiratiebronnen voor mij. Net per se op filmgebied maar over het leven. Daar ben ik hen erg dankbaar voor.
Wat is het eerste dat je gaat doen na je afstuderen?
In September heb ik een regie assistentie klus voor een webserie van 20 draaidagen. Dus gelijk aan de bak wat ik wel fijn vind. Gelijk kunnen proeven hoe het werkveld in elkaar zit en samenwerken met een regisseur zodat ik kan leren hoe hij het aanpakt. Daarna wil ik 5 dagen all inclusief vakantie met mijn vriendin plannen. Dat hebben wij na 4 jaar hard studeren wel verdiend. En hopelijk daarna nog meer klusjes.
Wat zijn je toekomstplannen?
Ik ben een ambitieus persoon en daarom droom ik graag. Zonder dromen kan ik niet voorruit. Ik wil ervoor zorgen dat gekleurde mensen in Nederland kunnen zeggen dat de Nederlandse filmindustrie hen wel representeert. Dat zij het gevoel hebben dat hun verhaal het wel waard is om te vertellen en dat ze het gevoel krijgen dat zij gehoord worden. Ik hoop echt dat ik onderdeel kan zijn van een generatie filmmakers die veranderingen gaan brengen en daarmee de maatschappij liefdevoller maken omdat diversiteit prachtig is.
Zoals eerder gezegd is film maken voor mij een ontdekkingsreis. Elk project zal ik mijzelf proberen uit te dagen. Ik wil dat men mij als een vernieuwende maker gaan zien. Dat wanneer zij mijn films zien dat ze mijn hand als maker voelen en tegelijkertijd het wel origineel en vernieuwd vinden. Wat je bijvoorbeeld ook voelt bij Alex van Warmerdam of Christopher Nolan.
Naast fictie ben ik heel erg geïnteresseerd in commercials en videoclips. Ik vind dat we op de academie daar veel te weinig aandacht aan besteden. Dat vind ik jammer omdat ik heel graag carrière wil maken in de commercial wereld. Het is een heel ander aspect van film maken. De focus zit meer op het overtuigen van de kijker om een product te kopen of zoals een Sire reclame om heel specifiek een boodschap over te brengen. Het is heel strategisch film maken en de samenwerking met het bedrijfsleven spreekt mij erg aan.
Ik hoop dat ik uiteindelijk ook buiten onze grenzen film mag maken. Hollywood, New York en Engeland wil ik zeker gaan proberen en daar ga ik heel hard voor werken. En we moeten altijd blijven dromen: ik hoop ooit iets van Tolkien te mogen verfilmen!
- Projects