Jetske Lieber

Na een jeugd waar elke kinderfilm de dvd-speler passeerde en een blauwe maandag studie Nederlands, maakte Jetske Lieber (Nijmegen, 1999) haar acteerdebuut in de korte film Marlon Brando (2020, Vincent Tilanus), deze werd geselecteerd voor o.a. Cannes’ Semaine de la Critique. Veel liever staat Jetske achter de camera. Met haar regie- en scenariodebuut De Krantenman (2020) werd ze aangenomen op de Nederlandse Filmacademie. Tijdens haar studie Regie Fictie ontwikkelde ze haar liefde voor spelregie, Nederlandse dialoog en het inzoomen op kleine alledaagse simpelheid. 

Haar derdejaars fictiefilm De was (2023) werd geselecteerd voor Go Short International Short Film Festival. Een film over een veranderende gezinsdynamiek, generatieverschillen, en de vraag: wie doet thuis de was? Ze maakte in haar eerste jaar de korte documentaire Had Je Me Maar (2021) waar ze door middel van straatinterviews antwoord probeert te krijgen op de vraag: hoe heel je een gebroken hart? Ze studeert af met de film Januari (2024). Een portret van Willem, die na een break-up op zoek gaat naar zichzelf, nu hij niet meer weet wie hij is zonder zijn ex. In een aantal staccato tussenmomenten volg je Willem’s leven in de maand Januari. 

Jetske maakt films met een grote persoonlijke urgentie en een sluimerend maatschappelijk dialoog tussen neus en lippen door. In haar werk is ze op zoek naar ongemak, oprechte pogingen tot verbinding, de schoonheid van mislukkingen en liefde! Ze hoopt met haar films de wereld net wat beter, en misschien wat liever, te laten kijken. 

Naast regisseren wil Jetske zich blijven ontwikkelen als scenarist. Ze wil haar nieuwsgierigheid voor zowel documentaire als voor theater verder onderzoeken. Maar absoluut nooit stoppen met het maken van films, want volgens Jetske is het vastleggen van tijd het allermooiste wat er is.