Embodying the discourse - developing multimodal formats for teaching theory in art schools

De Society for Artistic Research (SAR) stuurde een oproep aan leden om hun belangstelling voor onderzoek naar kunstenaarspedagogiek om zo een werkgroep rond dit thema op te richten. De respons was zo overweldigend dat er verschillende subgroepen werden gevormd. Een van de subgroepen wordt nu geleid door het Lectoraat Film. Onder de titel 'Embodying the discourse - developing multimodal formats for teaching theory in art schools' is een groep van ongeveer 15 onderzoekers uit verschillende landen (Europa, Israël, Amerika, Canada en Mexico) begonnen met het opzetten van een gezamenlijk onderzoeksproject rond dit thema. 

De disciplinaire scheiding, voortkomend uit de positivistische ideeënover onderwijs, heeft geleid tot een scheiding tussen beroepsonderwijs en academisch onderwijs in institutionele zin en, daarmee de scheiding tussen praktijk en theorie. Als docenten in het hoger kunstonderwijs worden wij voortdurend geconfronteerd met de uitdaging om theoretische curricula aan te passen aan de eisen van de praktijkgerichte opleidingstrajecten van onze studenten.

Onze dagelijkse ervaring wordt meer en meer gedomineerd door beelden en geluiden, en audiovisuele producties vervangen steeds vaker tekstuele bronnen als een dagelijkse manier van leren, communiceren en uitwisselen (sociale media, TikTok, memes). En we weten datindividuen verschillen in hoe ze leren en dat bestaan verschillende vormen van intelligentie bestaan, waaronder lichamelijk-kinesthetisch, linguïstisch of visueel denken.  Zoals uit onderzoek blijkt (Grandin, T., Visual Thinking) vormen visuele denkers een veel groter deel van de bevolking dan voorheen werd aangenomen, en deze aantallen nemen toe door de veranderende competenties in verband met het dagelijks gebruik van audiovisuele digitale media.

Nu filmische, audiovisuele mediapraktijken de favoriete uitdrukkingsvorm worden, zien we een natuurlijke bottom-up heropleving van de multimodale benadering die de kloof tussen conceptueel en praktisch denken tracht te overbruggen door de rol van beelden, gebaren, geluiden, vormen, lichaamsbewegingen, ritmes of objectmanipulatie in het proces van kenniscreatie te erkennen.

Cognitief gezien worden "visueel" en "verbaal" gebruikt als tegengestelde uiteinden van het denkspectrum, maar onderzoek en onze pedagogische praktijk tonen aan dat ze niet alleen in ieders geest naast elkaar bestaan, maar dat sommige van de beste creatieve denkwijzen worden bereikt wanneer de twee op elkaar inwerken. Wat betreft de media die onze praktijken vormen als bronnen van unieke epistemologieën of kenwijzen, kunnen we niet simpelweg putten uit de rijke pedagogische traditie van de academische wereld (die geworteld is in het verbale/linguïstische paradigma), maar moeten we manieren ontwikkelen om relevante kennis (filosofisch, theoretisch, wetenschappelijk) te combineren met multimodale en interactieve opdrachten om onze studenten te leren hoe ze die kunnen toepassen in hun eigen beroepspraktijken (waardoor die innovatiever, gedurfder en reflectiever worden).

Jaar

2023