More Than a Hero: Decentering the Human Perspective in 'Cinema of Ongoingness'

Hoe ziet een verhaal eruit dat niet om de mens draait, maar om alles daaromheen?

In tijden van ecologische crisis moeten we onze blik verleggen. We zijn niet langer de hoofdrolspelers, maar medebewoners in het complexe web van het leven op aarde. Onze verhalen bepalen niet alleen wát we zien, maar ook hóe we kijken. Traditionele heldenverhalen vergeten vaak het landschap, de ecosystemen en de landbouw die de hoofdpersonen in leven houden. We moeten onze verhalen anders gaan vertellen, met de niet-menselijke wereld als uitgangspunt.

Juan Palacios onderzoekt in zijn artistieke project nieuwe manieren van vertellen voor verschillende audiovisuele media - van film tot non-lineaire installaties, VR en games. Dit onderzoek bouwt voort op zijn masterproject en ontwikkelt zich parallel aan zijn speelfilm Permanent Being, die hij momenteel afrondt. De fellowship, ondersteund door de Thematische Samenwerkingsprojecten (TCP) van de AHK, bood Juan de ruimte om zijn onderzoek te documenteren, uit te breiden en te delen.

Deze verschuiving weg van het centrum sluit mensen niet uit - het plaatst ze op gelijke voet met niet-menselijke wezens, als onderdeel van complete ecosystemen. Het project put uit literaire methoden van schrijvers als Ursula K. Le Guin, Donna Haraway, Max Porter en Irene Solá, die niet-menselijke entiteiten een stem geven.

Dit project werkt aan een nieuwe filmvorm: een 'Cinema of Ongoingness'. Ecologie gaat over tijd en ruimte op verschillende niveaus en schalen - en film is bij uitstek geschikt om daarmee te spelen en ons dichter bij andere perspectieven te brengen, zowel levend als niet-levend. Door te catalogiseren hoe audiovisuele media niet-menselijke schalen kunnen construeren en ondermijnen, kunnen deze films het belang van zowel menselijke als niet-menselijke verhalen benadrukken. Een 'Cinema of Ongoingness' creëert een gevoel van continuïteit en biedt mogelijkheden in plaats van doemscenario's. Het kan een voedingsbodem worden voor nieuwe mythologieën die de ruïnes van het Antropoceen opnieuw betoveren en ons helpen nieuwe kansen te ontdekken.

Tot nu toe heeft Juan's onderzoek vorm gekregen in een lezing-performance gepresenteerd tijdens 'Artistic Research: 15 Years and Onward'. Het werk legde verbanden tussen geologie en cinema, waarbij beide worden gezien als technologieën van geheugen en tijdsweergave. Hij werkt ook aan een workshop voor studenten en docenten van de academie, plus een schriftelijke samenvatting met reflectie op de methode en het workshopplan voor verdere verspreiding.

Juan Palacios is filmregisseur, onderzoeker en cinematographer met een achtergrond in milieustudies. Hij studeerde cum laude af aan de masteropleiding van de Nederlandse Filmacademie. In 2019 deed hij een residency in Tabakalera (Spanje) en was hij onderdeel van Berlinale Talents. Hij ontving driemaal de Statens Kunstfond-werkbeurs in Denemarken. In 2023 werd hij fellow bij het Lectoraat. In 2016 produceerde hij zelf zijn eerste documentaire, PEDALÓ, bekroond op het filmfestival van San Sebastian. Met het prijzengeld produceerde hij MESETA (INLAND), een zintuiglijke reis door de 'lege' landschappen van het Spaanse binnenland. Deze film won prijzen op CPH:DOX 2019, L'Alternativa 2019 en de Mostra Internazionale del Nuovo Cinema in Pesaro 2019.

Zijn derde documentaire, As the Tide Comes In, ging in première op IDFA en opende Visions du Réel 2024. De film draaide op meer dan 50 festivals wereldwijd en werd breed uitgebracht in Deense bioscopen. Recent won hij Beste Film en Beste Regie van de Spaanse Cinema op het filmfestival van Gijón. Momenteel werkt hij aan de hybride sci-fi film Permanent Being.

Meer over Juan's werk vind je hier. 

Jaar

2023