Raluca Lupaşcu

Na een studie Economie en Projectmanagement in Boekarest, verhuisde Raluca (1989) naar Amsterdam op zoek naar haar echte passie. Ze vond deze, door haar diepgaande interesse in verhalen en mensen, in het maken van films. 

Zij werd aangenomen op de Nederlandse Filmacademie met haar eerste documentaire Bunica, een film over het eenvoudige leven van haar Roemeense oma, een sprekend voorbeeld van vergankelijkheid. Haar tweede korte documentaire Kijk naar me (2018) benaderde de menselijke dualiteit van acceptatie en respect, terwijl de analoge dubbele belichtingstechnieken de essentie visueel ondersteunden. Raluca omarmde verdere visuele experimenten in haar derdejaars documentaire Twintig (2019), in een poging bloot te leggen hoe millennials de tijd ervaren en een plaats proberen te vinden in de maatschappij. Haar laatste documentaire God was Here! (2020) werd opgenomen in Roemenië, haar land van herkomst. De film gaat over de strijd tussen geloof en ongeloof en wat dit met iemand doet.  

De nooit eindigende existentialistische nieuwsgierigheid van Raluca naar diepere betekenissen, ambivalente karakters en onoplosbare paradoxen, beschrijft de twee grote thema's die altijd bij haar terugkomen: het leven en de dood. Zij streeft er naar grote en zware thema’s te behandelen vanuit een kleinere, bijzondere invalshoek.