Caspar van Woudenberg

Caspar van Woudenberg

Caspar liep stage bij Love in a Bottle (Paula van der Oest, 2021) en Studio 52.

Wat is je beste herinnering aan de filmacademie?
Het is meer de collectie aan herinneringen die ik met mijn klas en de lieve mensen daarbuiten heb opgebouwd. Daar zitten hoge momenten tussen, zoals na de les op het dakterras zitten met de klas met als enige taak elkaar zoveel mogelijk aan het lachen brengen, de vele bizarre en interessante gesprekken op de domibo's met de gekke mensen die zich hier verzameld hebben, het naspelen van de scripts in de klas en eigenlijk alles omvattend, het samen volwassen worden. Maar er zaten ook lage momenten tussen, de achtiende les LFO scripts dat men zo weinig nog te zeggen heeft dat je de beste dingen schrijft, dat moment dat Lisette en ik er niet uit kwamen en we weer met het hele team de hoofden bij elkaar moesten steken om opnieuw een verhaal te bedenken... Maar zo hoort het ook te zijn.

Wat was de grootste verrassing van de afgelopen vier jaar?
Ik denk dat ik toch wel binnenkwam met sterrenstof in mijn ogen, denkende dat het allemaal glitter en glamour zou zijn. Dan kom je er ook wel achter dat het heel erg passen en meten is met elkaar en dat het onmogelijk is om elkaar niet af en toe pijn te doen. En dan zijn er natuurlijk nog je eigen projecten die ook niet altijd even makkelijk gaan. Ik ben toch echt ook een aantal keer flink op mijn neus gevallen in zowel mijn eigen werk als in samenwerkingen waar ik mezelf echt even opnieuw moest bekijken. 

Op welk project ben je het meest trots?
Keetregels natuurlijk. Al wil ik wel een ''honorouble mention'' maken naar A capella. Het project waar ik ontzettend dankbaar voor mag zijn en mezelf echt heb kunnen laten zien, voornamelijk door alle fijne mensen die zich hieraan hebben durven branden. Wat een ontzettend fijne crew om mee samen te werken.

Wat is het leukste aan jouw vakgebied?
Scenario in zichzelf is tof omdat het nog echt de vrijheid aan de lezer laat om het in te vullen. Dat is natuurlijk altijd zo bij fictioneel schrijven, maar bij scenario mag je er niet veel woorden aan vuil maken en moet je dus met een paar details een wereld schetsen. Dat is altijd een toffe uitdaging en een leuk onderwerp om over te sparren. Daarnaast haal ik veel genot uit de de structuur van scenes, waarbij je een aantal elementen hebt en die in een goede vorm moet gieten. Het is toch een soort puzzelen met psyche.

Waar haal je inspiratie uit? 
Ja ik denk stiekem gewoon echt andere films. Ik kijk gewoon ontzettend veel en als ik een goed concept of interessante gedachtegang zie dan neem ik dat mee en dan duikt het ergens op. Daarnaast is mijn grootste inspiratiebron gewoon mijn medeschrijvers en andere vrienden. Wat zei schrijven is vaak zo briljant dat ik alleen maar kan opletten en meeschrijven. 

Wat is het eerste dat je gaat doen na je afstuderen?
De bijstand in. Waarschijnlijk. Maar ik ga alles ertegen aangooien om hiervan mijn beroep te maken. Er is niks anders wat ik liever doe. 

 

 

 

Terug naar lijst
Delen