Pablo Martinez-Zárate: AIR 2022/2023

Wat hebben kunst en kunstonderwijs ons te bieden als we onze horizon van mogelijkheden willen heruitvinden?

Pablo Martinez-Zárate onderzoekt welke rol artistiek onderzoek en onderwijs kunnen spelen in een wereld die door meervoudige crises wordt geteisterd. Tijdens zijn sabbatical van de Iberoamericana Universiteit in Mexico City gaat hij aan de Filmacademie op zoek naar antwoorden. Hij doet dit door met verschillende kunstgemeenschappen in gesprek te gaan én door esthetische en narratieve experimenten uit te voeren.

In zijn boek Machines to Hear and Listen at the End of Time. Towards a Practical Critique of Communication introduceert Pablo het begrip 'eccentric pedagogy' – een beweging die koste wat kost weg wil van het 'centrum'. Deze pedagogische benadering, geïnspireerd op verschillende Latijns-Amerikaanse tradities, benadrukt dat we ons voortdurend moeten losmaken van machtsstructuren die ons onderwijs kunnen beïnvloeden of forceren. Het begint en eindigt altijd bij de verbeeldingskracht van de deelnemers zelf – hun vermogen om zich uit te drukken, uit hun comfortzone te stappen en grenzen op te zoeken. Pablo's excentrische pedagogiek bouwt voort op kritische methodes zoals de poëtica van informatie, ‘forensisc imagination’, media-archeologie, ‘expanded cinema’, en de esthetiek/ethiek van camera-lichaam en lichaam-camera.

Als oprichter en hoofd van IberoDocsLab (Laboratorio Iberoamericano de Documental) werkt hij al enkele jaren aan wat hij "een praktische kritiek van communicatie" noemt. Hij probeert een methodologisch raamwerk te ontwikkelen waarmee artistieke onderzoeksprojecten en radicale pedagogische experimenten binnen de universiteit een plek kunnen krijgen. Dit sluit perfect aan bij de interesse van ons Lectoraat in de methodiek van het onderwijzen van artistiek onderzoek. Pablo werkte met onze masterstudenten aan twee workshops over zijn ideeën van ‘camera-lichaam’ en ‘lichaam-camera’. Ook richtte hij de Critical Pedagogy and Artistic Research Speculative Group op.

Pablo’s residency leverde verschillende concrete resultaten op: publieke presentaties aan de Academie, het boek Eccentric Pedagogy. Artistic Research in Times of Crisis, de essayfilm Oblique Takes. Meditations on Art and Crisis, en een videoserie over de studio als plek van kritische reflectie: Studio Variations. De film ging in oktober 2024 in première tijdens de officiële competitie van het International Documentary Festival of Mexico City (DocsMX). Daarnaast wordt Pablo regelmatig uitgenodigd om zijn ideeën uit het boek op verschillende plekken en manieren te presenteren.

Pablo Martínez-Zárate is mediakunstenaar, documentairemaker en onderzoeker uit Mexico City. Hij behaalde een master in digitale media aan de Universiteit van Edinburgh en promoveerde in Communicatie. In zijn werk verkent hij hoe geheugen, lichaam en territorium met elkaar verbonden zijn, waarbij hij experimentele mediapraktijken inzet. Hij geldt als pionier en een van de belangrijkste makers van web- en interactieve documentaires in Mexico en Latijns-Amerika.

Zijn films, interactieve projecten en installaties waren te zien in vooraanstaande Mexicaanse musea en op festivals als DocsMX en Ambulante in Mexico City, MIDBO in Bogota en IDFA in Amsterdam. Hij is professor aan de Universidad Iberoamericana Mexico City, waar hij IberoDocsLab.org oprichtte – een platform voor kritische innovatie in documentairepraktijk. Pablo publiceerde twee non-fictieboeken over de kracht van kunst in een wereld in crisis. Hij was gastspreker bij onder andere University of Southern California, Emerson College Boston, Zurich University of the Arts en EICTV San Antonio de los Baños, Cuba.Wat hebben kunst en kunstonderwijs ons te bieden als we onze horizon van mogelijkheden willen heruitvinden?

Pablo Martinez-Zárate onderzoekt welke rol artistiek onderzoek en onderwijs kunnen spelen in een wereld die door meervoudige crises wordt geteisterd. Tijdens zijn sabbatical van de Iberoamericana Universiteit in Mexico City gaat hij aan de Filmacademie op zoek naar antwoorden. Hij doet dit door met verschillende kunstgemeenschappen in gesprek te gaan én door esthetische en narratieve experimenten uit te voeren.

In zijn boek Machines to Hear and Listen at the End of Time. Towards a Practical Critique of Communication introduceert Pablo het begrip 'eccentric pedagogy' – een beweging die koste wat kost weg wil van het 'centrum'. Deze pedagogische benadering, geïnspireerd op verschillende Latijns-Amerikaanse tradities, benadrukt dat we ons voortdurend moeten losmaken van machtsstructuren die ons onderwijs kunnen beïnvloeden of forceren. Het begint en eindigt altijd bij de verbeeldingskracht van de deelnemers zelf – hun vermogen om zich uit te drukken, uit hun comfortzone te stappen en grenzen op te zoeken. Pablo's excentrische pedagogiek bouwt voort op kritische methodes zoals de poëtica van informatie, ‘forensisc imagination’, media-archeologie, ‘expanded cinema’, en de esthetiek/ethiek van camera-lichaam en lichaam-camera.

Als oprichter en hoofd van IberoDocsLab (Laboratorio Iberoamericano de Documental) werkt hij al enkele jaren aan wat hij "een praktische kritiek van communicatie" noemt. Hij probeert een methodologisch raamwerk te ontwikkelen waarmee artistieke onderzoeksprojecten en radicale pedagogische experimenten binnen de universiteit een plek kunnen krijgen. Dit sluit perfect aan bij de interesse van ons Lectoraat in de methodiek van het onderwijzen van artistiek onderzoek. Pablo werkte met onze masterstudenten aan twee workshops over zijn ideeën van ‘camera-lichaam’ en ‘lichaam-camera’. Ook richtte hij de Critical Pedagogy and Artistic Research Speculative Group op.

Pablo’s residency leverde verschillende concrete resultaten op: publieke presentaties aan de Academie, het boek Eccentric Pedagogy. Artistic Research in Times of Crisis, de essayfilm Oblique Takes. Meditations on Art and Crisis, en een videoserie over de studio als plek van kritische reflectie: Studio Variations. De film ging in oktober 2024 in première tijdens de officiële competitie van het International Documentary Festival of Mexico City (DocsMX). Daarnaast wordt Pablo regelmatig uitgenodigd om zijn ideeën uit het boek op verschillende plekken en manieren te presenteren.

Pablo Martínez-Zárate is mediakunstenaar, documentairemaker en onderzoeker uit Mexico City. Hij behaalde een master in digitale media aan de Universiteit van Edinburgh en promoveerde in Communicatie. In zijn werk verkent hij hoe geheugen, lichaam en territorium met elkaar verbonden zijn, waarbij hij experimentele mediapraktijken inzet. Hij geldt als pionier en een van de belangrijkste makers van web- en interactieve documentaires in Mexico en Latijns-Amerika.

Zijn films, interactieve projecten en installaties waren te zien in vooraanstaande Mexicaanse musea en op festivals als DocsMX en Ambulante in Mexico City, MIDBO in Bogota en IDFA in Amsterdam. Hij is professor aan de Universidad Iberoamericana Mexico City, waar hij IberoDocsLab.org oprichtte – een platform voor kritische innovatie in documentairepraktijk. Pablo publiceerde twee non-fictieboeken over de kracht van kunst in een wereld in crisis. Hij was gastspreker bij onder andere University of Southern California, Emerson College Boston, Zurich University of the Arts en EICTV San Antonio de los Baños, Cuba.

Publicatie Eccentric Pedagogy (2023)

Jaar

2022