Sean Louw

Sean Louw begon met het ontdekken van het vak van cinematografie door het draaien van fictiefilms. Vlak voor zijn studie aan de Filmacademie draaide hij een aantal fictiefilms en commercials samen met Wessel van Wanrooij. Zo maakten zij in het kader van het makerstraject De Ontmoeting de film Het Begin en het Einde (2019) die op het NFF vertoond werd. 

Vervolgens besloot hij zijn werkwijze verder te professionaliseren door de studie Cinematography aan de Nederlandse Filmacademie te volgen. Om zich zo divers mogelijk te blijven ontwikkelen, draaide hij naast de academiefilms ook een aantal films daarbuiten, bijvoorbeeld Een Hond Die Huilt (Stijn van Gorkum, 2021), Männer Ouni Virnimm (Wessel van Wanrooij, 2021) en Goudhaan (Sem Dingemans, 2022). Daarnaast draaide hij een aantal videoclips voor onder andere MEAU. 

In het derde jaar van de studie draaide Sean de eindexamendocumentaire Swans Reflecting Elephants (Niek Silvan, 2022). Hiermee won hij de prijs voor beste cinematografie op het Keep an Eye Festival (het eindexamenfestival van de Nederlandse Filmacademie). Ook won de regisseur van deze film de Filmfonds Wildcard voor documentaire. In zijn eindexamenjaar draaide Sean de fictiefilm Kleingeld (Daniël Bakker, 2023) en een commercial Durf Te Checken (Paulien van Hummel, 2023). 

Momenteel is hij bezig met een lange documentaire en hoopt hij zich daarnaast door te ontwikkelen in fictie- en commercialprojecten.