Merel Hogerheijde

Merel Hogerheijde (Venlo, 1997) heeft een directe en humoristische benadering, wat een open en comfortabele sfeer creëert voor haar onderwerpen. Haar werk toont eerlijkheid en authenticiteit, waarbij ze mensen vastlegt in hun meest oprechte vorm. Dit definieert ook haar manier van filmmaken.

Na het afronden van haar fotografieopleiding is zij een nauwe samenwerking aangegaan met regisseur Elza-Jo Tratlehner. Merel speelde een cruciale rol als regieassistent bij de oprechte portretten over sterke vrouwen uit verschillende levenspaden; de documentaires over Famke Louise (2018) en Amira (2020), uitgezonden op Videoland. In de tussentijd volgde ze ook het BNNVARA Academy traject voor crossmediale contentmaker, waar ze zich vooral richtte op fotografie, interviews en regie.

Een voorbeeld van haar eigen werk is haar derdejaars documentaire Mama’s Boy (2023), een film die de innerlijke eenzaamheid van een artiest belicht. Ze combineert realisme en visuele esthetiek in haar projecten. Merel studeert af aan de Nederlandse Filmacademie met de documentaire Toen we jongens waren (2024). Een film die jongens en hun vriendengroep centraal stelt en waar zich een verhaal ontvouwt dat de grenzen van vriendschap en volwassenheid verkent te midden van een slaperig dorpje in Normandië. Daarnaast co-regisseert ze in haar afstudeerjaar ook de visual- effect film A Taste of Friendship (co-regie Sammy Shefa Idris, 2024) en regisseert ze een commercial.

Na haar studie ambieert Merel meer dan enkel documentaires maken. Ze hoopt eerder opgestarte research voort te zetten, en daarnaast droomt ze ervan haar creativiteit en fantasieën kwijt te kunnen in commercials en fictie werk.