Salomé van Grunsven

Salomé van Grunsven (Ravenstein, 1996) vindt het leven soms maar ingewikkeld. Daarom zoekt ze, juist wanneer het moeilijk of pijnlijk wordt, naar de luchtigheid binnen het moment. Want als we zelfs niet meer mogen glimlachen, dan kunnen we er misschien beter mee stoppen.

Na het afronden van een acteeropleiding realiseerde Salomé dat ze zich toch liever ophoudt achter de camera en in de schaduwrijke coulissen. Ze hopte van Creative Writing aan Artez naar Writing for Performance aan de HKU, maar besloot na twee jaar toch nog de overstap te maken naar Scenario aan de Filmacademie.

Door haar spelervaring kan Salomé zich goed verplaatsen in de ander, wat haar helpt met het vinden van haar eigen ingang in andermans verhalen en ideeën. Op de Filmacademie uitte dit zich in haar voorliefde voor diepgaande samenwerkingen: zo kroop ze onder Amanuel Feben Demoz’s huid voor het schrijven van de derdejaars film Onvoltooid verleden tijd (2023), een experimentele film over intensieve traumaverwerking. Voor haar afstudeerfilm trok ze samen met Ronald Zuidinga door de Oostenrijkse Alpen om het te hebben over het leven en de dood, waarvan het resultaat te zien is in Doodgewoon (2024).

Salomé heeft zich de laatste jaren vooral op series gericht. Zo ontwikkelde ze in haar tweede jaar samen met klasgenoot Tjeerd Dam een epische sci-fi serie over de Waterplaneet Flevo, welke door de Nederlandse polderpioniers moet worden ingepolderd om de aarde te redden van een dreigende hongersnood. Momenteel werkt ze aan een drama-komische serie over klinische groepstherapie, gebaseerd op haar ervaringen in de GGZ. Hier blijft ze voorlopig zeker aan doorschrijven.