Kellan Vogelzang

Kellan Vogelzang (2001, Maastricht) is al vanaf de basisschool een leergierige vragensteller, met de waarom-vraag als persoonlijk favoriet. Op het VWO ontwikkelde hij een gebrek aan motivatie en besloot daarom zijn vragen te richten op het schoolsysteem, om uit te zoeken waar de oorzaak lag. Over deze zoektocht maakte hij zijn eerste documentaire, waarna hij zich direct aanmeldde voor de Nederlandse Filmacademie. Na twee jaar bij de richting Productie en een stage bij Docmakers, bleek toch dat hij moest bijsturen. Om meer van zijn inhoudelijke ideeën en vragen op het grote doek te zien, stapte hij over naar de richting Regie Documentaire.

Tijdens zijn regieopleiding werd hij voornamelijk gemotiveerd door filosofische thema’s als waarheid en verbinding. Hij maakte Leven Zonder Schijn (2023); een korte experimentele film waarin hij vraagtekens zet bij de echtheid van mensen, van zichzelf als maker en van het filmmedium an sich. In het derde jaar maakte hij Bericht van Beneden (2024), een poëtische documentaire over hoe in aanraking komen met de menselijke geschiedenis een remedie kan zijn tegen vervreemding in de moderne tijd. Hij studeerde af met de documentaire Waar We Wilden Zijn (2025), over een groep Nederlanders die zonder moderne middelen in de wildernis van het Zweedse Lapland op zoek gaan naar verbinding met de natuur.

Na de Filmacademie zet Kellan meteen door met de lange documentaire Longings of the Wild Soul (2026), waarin hij de groep Nederlanders uit zijn afstudeerfilm nog eens twee maanden volgt in de afgelegen Canadese wildernis.